به استقبال دوم فروردین، روز جهانی آب با شعار "آب و انرژی"

به گزارش شبکه خبری آب ایران، هدف از انتخاب این شعار، تسهیل توسعه سیاست ها و چارچوب های میانبری است که بتواند پلی میان وزارتخانه ها و بخش ها ایجاد کرده و آنها را به سمت امنیت انرژی و استفاده پایدار آب در یک اقتصاد سبز سوق دهد.

دانشگاه سازمان ملل (UNU) و سازمان توسعه صنعتی ملل متحد(UNIDO) از طرف بخش آب سازمان ملل متحد، مسئولیت هماهنگی این روز را به عهده دارند.
سازمان ملل متحد که همکاری نزدیکی با کشورهای عضو و سایر ذینفعان مربوط دارد به طور جامع توجه خود را به ارتباط میان آب و انرژی، معطوف داشته است.
این گزارش می افزاید: روز جهانی آب اولین بار در سال 1992، در بیست و یکمین دستور جلسه کنفرانس (محیط زیست و توسعه سازمان ملل UNCED) در شهر ریودوژانیرو برزیل رسما مطرح شد.
در این کنفرانس از کلیه کشورها خواسته شد تا در راستای اجرای بیانیه 21 سازمان ملل، این روز را به عنوان روز ترویج و آگاه سازی مردم در مورد آب اختصاص داده و از طریق پخش و اشاعه نشریات و برگزاری کنفرانس‌ها، سمینارها و نمایشگاه‌ها در گرامیداشت آن بکوشند.
علاوه بر کشورهای عضو سازمان ملل متحد، بسیاری از سازمان‌های غیردولتی، مسائلی از قبیل چگونگی دستیابی بیش از یک میلیارد نفر به آب شرب سالم و یا نقش زن و مرد در خانواده برای دستیابی به آب سالم را پررنگ تر می‌کند.
همچنین آژانسی از سوی سازمان ملل برای هماهنگی مسائلی در مورد روز جهانی‌ آب تعیین می‌شود که بسیاری از مسائل را در مورد منابع آب منعکس می‌کند. بخش امور اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل (UNDESA)، دهه 2005 تا 2015 را با عنوان "آب برای زندگی" معرفی کرده است.
این دهه با هدف جهانی ‌"تمرکز بیشتر روی موضوعات مربوط به آب" آغاز شده که تلاش برای استفاده از مشارکت زنان در فعالیت‌های توسعه مرتبط با آب و همکاری در همه سطوح برای دستیابی به اهداف مربوط به آب در اعلامیه هزاره و برنامه نشست جهانی توسعه پایدار در ژوهانسبورگ را شامل می‌شود.
از سال 1993، هر سال یک شعار جدید درباره مسائل حیاتی و حساس آن زمان برگزیده می‌شود تا فعالیت‌های جامعه بر پایه آن شعار شکل گیرد. از سال 1994 تاکنون عنوان‌های ویژه روزهای جهانی آب به ترتیب زیر بوده است:
1994: آب و دغدغه‌های همگانی؛ 1995: آب و زنان؛ 1996: آب و شهرهای تشنه؛ 1997: آب جهان، آیا کافیست؟؛ 1998: آب زیرزمینی، گنجینه پنهان؛ 1999: همه در پایین دست رودخانه‌ها زندگی می‌کنند؛ 2000: آب برای قرن 21؛ 2001: آب برای سلامت؛ 2002: آب برای توسعه؛ 2003: آب برای آینده؛ 2004: آب و بلایا؛ ‌2005: آب برای زندگی؛ 2006: آب و فرهنگ؛ 2007: سازگاری با کم آبی؛ 2008: آب و سلامت؛ 2009: آب های مشترک، فرصت‌های مشترک؛ 2010: آب پاک برای جهان سالم؛ 2011 : آب برای شهرها: پاسخ به چالش شهرنشینی؛ 2012: آب و امنیت غذایی و 2013: آب در هر مکان برای همگان با همکاری های بین المللی.
روز جهانی آب، همه ساله در 22 مارس (دوم فروردین ماه) جشن گرفته می شود.

انرژی برقابی، پاک و سازگار با محیط زیست

گرم شدن تدریجی زمین در اثر تمرکز روز افزون اکسیدهای کربن و افزایش هزینه‌های سوخت‌های فسیلی برای تأمین انرژی مورد نیاز جوامع بشری، استفاده از فناوری انرژی‌های تجدیدپذیر را به عنوان یک راهکار اجتناب ناپذیر، ضروری ساخته است.
انرژی برقابی مهم ترین منبع انرژی تجدید پذیر و پاک در جهان است که دارای توجیه اقتصادی بالایی بوده و انرژی تولید شده در نیروگاه‌های برقابی دارای بالاترین راندمان (بالای 90درصد) تبدیل انرژی از میان تمام روش های تولید انرژی است.
از مزایای نیروگاه‌های برقابی می‌توان به «ورود به مدار شبکه برق در حداقل زمان ممکن و سرعت پاسخگویی سریع به نیاز شبکه»؛ «افزایش قابلیت تولید در زمان پیک شبکه با وجود سدهای تنظیمی در پایین دست»؛ «کنترل پارامترهای اساسی شبکه برق از قبیل فرکانس و ولتاژ»؛ «عمر مفید بالا نسبت به سایر نیروگاه‌های برق‌«؛ «هزینه تعمیرات و نگهداری بسیار پایین» و «سازگاری با محیط زیست»، اشاره کرد.

وضعیت انرژی برقابی در دنیا:

قابلیت تولید انرژی برقابی در دنیا بالغ بر 15 هزار و 626 تراوات ساعت در سال است و میزان ظرفیت نصب شده نیروگاه‌های برقابی در جهان تا سال 2012، 945 گیگاوات است که حدود 19درصد ظرفیت نصب شده نیروگاه‌های برق جهان را شامل می‌شود.

وضعیت انرژی برقابی در ایران:

به دلیل شرایط خاص آب و هوایی و وجود حوضه‌های آبریز بزرگ در ایران، پتانسیل تولید برقابی حدود 50 تراوات ساعت در سال تخمین زده شده است که مهم ترین آنها شامل حوضه های آبریز کارون، دز وکرخه است.
هم اکنون میزان ظرفیت در دست بهره‌برداری نیروگاه‌های برقابی در کشور، 10 هزار و 266 مگاوات است که معادل 14درصد ظرفیت نصب شده نیروگاه‌های کشور است. در صورت تحقق ظرفیت های در دست اجرا و مطالعه در کشور، پتانسیل برقابی در آینده افزون بر سه برابر ظرفیت فعلی خواهد بود.
میزان ظرفیت نصب شده برقابی قبل از انقلاب، یکهزار و 804 مگاوات بودکه پس از پیروزی انقلاب اسلامی با تلاش و کوشش متخصصان توانمند ایرانی، هم اکنون این عدد با هشت هزار و 426 مگاوات افزایش، به مجموع 10 هزار و 266 مگاوات رسیده است.
با توجه به توانمندی های ساخت تجهیزات نیروگاه‌های برقابی در کشور، هم اکنون افزون بر 90درصد تجهیزات، ساخت داخل بوده که علاوه بر ساخت تجهیزات اصلی از قبیل توربین و ژنراتور، می‌توان به بومی‌سازی سیستم‌های تحریک و گاورنر واحدهای برقابی در سال های اخیر اشاره کرد.